Czas w historii liczymy w latach, stuleciach (wiekach) i tysiącleciach. Czasem, gdy mówimy o wydarzeniach szczególnie ważnych podajemy także daty dzienne (dzień, miesiąc i rok).
Zapis dat
Daty roczne zapisuj cyframi arabskimi. Wieki i tysiąclecia zapisuj cyframi rzymskimi.
Przykłady:
„Teraz jest rok 2016.”
„Żyjemy w XXI wieku.”
„Żyjemy w III tysiącleciu (naszej ery).”
Jeżeli podajesz czas z dokładnością do połowy stulecia, używaj cyfry arabskiej lub po prostu liczebnika.
Przykłady:
„Teraz mamy 1. połowę XXI wieku.”
„Teraz mamy pierwszą połowę XXI wieku.”
Dla większej dokładności używa się też określeń „początek” („zaranie”) i „koniec” („schyłek”) wieku albo roku.
Przykłady:
„Żyjemy na początku XXI wieku.”
„Żyjemy u zarania III tysiąclecia.”
Nasz kalendarz oparty jest o umowny czas urodzenia Jezusa Chrystusa. Umowny, bo na pewno nie miało to miejsca 2016 lat temu, tylko kilka lat wcześniej. O wydarzeniach sprzed tej umownej daty mówimy, że nastąpiły „przed Chrystusem” lub „przed naszą erą” (w skrócie „p.n.e.”), zaś o wydarzeniach późniejszych – w „naszej erze” („n.e.”). W praktyce takie rozróżnienie stosujemy tylko przy datowaniu wydarzeń z prehistorii lub starożytności. O wydarzeniach ze średniowiecza i późniejszych nie mówimy więc, że są „naszej ery”, chyba że groziłoby to pomyłką.
Przykłady:
„Juliusz Cezar został zamordowany w 44 r. p.n.e.” (dodajemy zwrot „p.n.e.”)
„Cesarstwo rzymskie podzielono w 395 r. n.e.” (dodajemy zwrot „n.e.”, ponieważ mimo zmiany ery nadal mówimy o starożytności)
„Bitwa pod Grunwaldem odbyła się w 1410 r.” (nie dodajemy zwrotu „n.e.”, bo wydarzenie to miało miejsce w średniowieczu)
„Ta książka mówi o wydarzeniach z II tysiąclecia naszej ery.” (musimy dodać „naszej ery”, bo inaczej zdanie byłoby niezrozumiałe)