Demokracja szlachecka to ustrój polityczny istniejący w Polsce XVI-XVIII wieku. Opierał się na dominacji stanu szlacheckiego (stanowiącego do 10% mieszkańców) w sprawowaniu władzy oraz wolnej elekcji władcy.
Starożytni Grecy (Hellenowie) nie stworzyli jednego państwa. Czynnikiem integrującym starożytnych Greków była kultura: język, wierzenia, teatr i odbywające się co 4 lata igrzyska w Olimpii.
Według legendy Rzym został założony w 753 p.n.e. przez Romulusa jako królestwo. Po wygnaniu siódmego króla, Tarkwiniusza Pysznego, w 509 r. p.n.e. ustanowiono republikę.
W 753 r. p.n.e. powstało miasto Rzym, mała osada pasterzy z plemienia Latynów. Dziewięć wieków później było ono metropolią, stolicą imperium obejmującego cały basen Morza Śródziemnego i większość Europy Zachodniej.
W I wieku naszej ery w Palestynie (okupowanej przez cesarstwo rzymskie) narodziła się religia chrześcijańska. W ciągu niecałych 400 lat z małej żydowskiej sekty stała się religią państwową cesarstwa.
Upadek I Rzeczypospolitej był skutkiem kryzysu państwa postępującego od XVII wieku. Rosja, Prusy i Austria w trzech rozbiorach podzieliły nasze państwo między siebie, a ostatni król elekcyjny, Stanisław August Poniatowski, abdykował.
Odrodzenie czyli renesans (od fr. słowa „renaissance”) to okres w dziejach kultury europejskiej XV i XVI wieku. Nazwa jest związana z powrotem do kultury antycznej. Kolebką renesansu były Włochy.
Co roku, 14 października, obchodzimy Święto Edukacji Narodowej, zwane też „dniem nauczyciela”. Jest to rocznica powstania w 1773 r. pierwszego na świecie ministerstwa oświaty – polskiej Komisji Edukacji Narodowej.
W latach 1788-92 w Warszawie obradował sejm, który podjął największą w XVIII wieku próbę reform Rzeczypospolitej. Jego najsłynniejszym dziełem była Konstytucja 3 Maja 1791 roku.
Hebrajczycy (zgodnie z biblijną tradycją potomkowie Jakuba-Izraela, pochodzącego z kolei od Abrahama) zasiedlili w II tys. p.n.e. Kanaan i utworzyli tam państwo teokratyczne. Z judaizmu (religii Izraelitów) wywodzi się religia chrześcijańska.
Cywilizacja egipska powstała około 3500 lat p.n.e. w dolinie rzeki Nil w północno-wschodniej Afryce. Około 3000 roku p.n.e. Górny i Dolny Egipt zostały zjednoczone przez faraona Menesa.
Po śmierci Jana III Sobieskiego Rzeczpospolita znalazła się w unii personalnej z Saksonią pod panowaniem Wettynów: Augusta II Mocnego i Augusta III Sasa. Dwukrotnie panował też Polak, Stanisław Leszczyński.
Czasem otrzymasz w szkole zadanie – „przygotuj prezentację na temat…” Jak to zrobić łatwo i efektownie? Czy wiesz, że większość prezentacji (także nauczycielskich) zawiera błędy?
Notatka to przejrzyste streszczenie lekcji służące do przypomnienia sobie najważniejszych informacji. Jak notować w zeszycie do historii?
Około 4000 lat p.n.e. w dorzeczu Tygrysu i Eufratu w południowo-zachodniej Azji powstała cywilizacja Mezopotamii (Międzyrzecza). Najstarsze ślady osadnictwa na tym terenie to państwa-miasta Sumerów: Ur i Uruk.
W XIV-XV w. królowie polscy w zamian za ustępstwa stanu rycerskiego nadawali mu kolejne przywileje, ograniczające władzę króla i zwiększające uprawnienia szlachty kosztem mieszczan i chłopów.
U schyłku XVIII w. we Francji obalono rządy dynastii Burbonów i wprowadzono ustrój republikański. Zmiany w ustroju i kulturze były tak głębokie, że okres ten bywa uważany za koniec nowożytności.
U schyłku XVIII wieku mieszkańcy 13 angielskich kolonii w północnej Ameryce zbuntowali się przeciw metropolii i utworzyli własne państwo – Stany Zjednoczone Ameryki. Udział w tym mieli także Polacy.
Absolutyzm oświecony to forma ustroju, w którym monarcha zachowuje władzę absolutną, ale wprowadza reformy oświeceniowe uważając się za sługę państwa.
Oświecenie to ruch umysłowy oparty na wierze w potęgę ludzkiego rozumu i nauki, mogącej rozwiązać wszystkie problemy ludzkości. Początek oświecenia to przełom XVII i XVIII w.
Historycy dzielą dzieje na długie okresy zwane epokami. Każde dwie epoki rozdziela cezura, czyli przełomowe wydarzenie powodujące dużą zmianę dla ludzkości.
Aby zapobiec bratobójczym walkom synów, Bolesław Krzywousty określił zasady sukcesji (następstwa tronu) po swojej śmierci. Nazywamy to statutem, ustawą sukcesyjną lub – nieściśle – testamentem Bolesława Krzywoustego.
W okresie rozbicia dzielnicowego sąsiadem Polski stało się państwo Zakonu Krzyżackiego, zbudowane na obszarach podbitych plemion Prusów i Jaćwingów. Pierwsze 100 lat było względnie pokojowe, później zaczęły się konflikty o… Read more »
Król Kazimierz III jest jedynym władcą w dziejach Polski obdarzonym przydomkiem „Wielki”. Uzasadniają to jego dokonania w zakresie polityki wewnętrznej i zagranicznej.
Poszukiwanie morskiej drogi do Indii i ciekawość świata zaowocowały w XV i XVI w. odkryciami, a potem kolonizacją nowych kontynentów. Odkrycie Ameryki przez Kolumba jest uważane za koniec średniowiecza.
Po powstaniu listopadowym około 10.000 Polaków (w tym działaczy społecznych i twórców kultury) wyemigrowało na zachód. Nieformalnym centrum polskiej kultury stał się Paryż. Kwitło tam życie polityczne i kulturalne Polaków.
Już od początków unii polsko-litewskiej króla wybierała szlachta, choć zawsze był to kolejny Jagiellon. Po bezpotomnej śmierci Zygmunta Augusta utrwaliła się praktyka wolnej elekcji, bez żadnych przywilejów dla synów poprzednika.
Cesarz Otton III przekonywał księcia Bolesława Chrobrego do swych projektów utworzenia cesarstwa uniwersalistycznego. Pretekstem było spotkanie przy grobie św. Wojciecha w Gnieźnie.
Pierwsze dwa wieki istnienia państwa polskiego, od Mieszka I do Bolesława Krzywoustego, nazywamy „Polską pierwszych Piastów”. W tym czasie Polska stała się niezależnym państwem o ustroju monarchii patrymonialnej.
